Min Grotmodder
Dat is nich to glöben wat man all in Kopp hett, wenn man mol de Kiste mit de Erinnerungen opmakt. Ik wär sößtein as min Oma dod bleben is, aber ik heff se genau vör mi, wenn ik an se denken do.
Se heet Laura
, een ganz besünnerer Nom to de Tiet, un so wär se wohl ok; zierlich un kleen ober se harr - wie man so seggt – de Hosen an un jedereen richt sik no ehr. Se hett mi veel vertellt ut ehrn Leben, ok vun de beiden Weltkriegen, de se beleevt hett.
Min Grotmodder is Achteinhunnertachunsößtig in Segeberg op de Welt kamen un ehr Modersprook wär plattdütsch. 1924 wör Segeberg Bad
un heet ab disse Tied Bad Segeberg
, se wär dor bannig stolt op un jedeen verklor se, dat se ut Bad Segeberg
käm. As se söß Johr old wär käm se in de School un dor müß se ersmol hochdütsch leern. As ehr Lehrer frog, wie de Stuv
in hochdütsch heeten dä antwör se das ist eine Staube
. Se harr woll`n plietschen Kopp un glöv. översett is in Platt das U
in Hochdütsch jümmers een AU
. Aber dor hett woll een Ul seeten un se het dat später, as se ranwussen wär, wißlich leert.
As se as junge Fro in de grote Stadt (Hamburg) troken is wull se in een Blomengeschäft Blomen käupen. De Gärtnersch antwör ehr op ehre Frog, wat dat för eene Sorte wär: KOSMEE
und uns Oma sä: Dat mookt nix
, wieldat se Kost mehr
verstohn hett. So harrn wie jümmers wat to lachen, wenn se ehre Döntjes vertellt hett. Man se hett ok swöre Tieden mitmokt, so den ersten Weltkrieg, von den se snacken dä. Vun ehr veer Kinner wär de Öllste grod so wiet, dat he inrücken mutt un vun den Steckrübenwinter, wo se ehre Familie mit Mecklelnburger Ananas ernährte un alle Ogenblicke no Mecklenburg fohren de, wo se ehr puckelige Verwandtschft (so säg se) beseukte um wat to eeten to hamstern.
De öllere Söhn käm heil wedder, man de beiden annern Söhn gungen na den Krieg wegen de miesepetrigen Verhältnisse
un de Inflation in Dütschland eener no Nordamerika un de annere no Südamerika (Argentinien). Da se all een orndliches Handwerk (ok de Deern mine Modder) leert hebbt, kemen se dor dröben good torecht un hefft min Oma finanziell vulll ünnerstützt, se holln ehr Modder sogar för een Johr no Amerika. Siet se Witwe wär (1920) dräg se immer swatte Klamotten un min Moder meen, dat se op so ne grote Reis ok mol wat helleres antrecken schull. De Grotmoder sä: meenst Du dat dat schicklich is?
. So wärn nu mol de Tieden.
De tweete Weltkrieg wär för ehr bannig slecht. Siet den Krieg mit Amerika wär dat mit de Geldschickerei för se ok vorbie.
As se mien Opa 1892, he wör veertein Johr öller as se, heirat hett, wahnten se op de Uhlenhorst un bi den groten Bombenangriff 1943 güng ehr Hus ok in Dutt. Danoh wör se hin und herschoben as een Stück Möbel. Ers no Braunschweig, denn no Reinbek, denn hol min Modder se no ehr Evakuierungsort in Schlesien un vun dor mutt se mit min Modder Anfang 1944 op de Flucht vor de Russen wedder trüch no Hamburg, wo se bi fröhere Frünn in Bergedorf Ünnerkunft funn un dor is se denn ok 1945 storben.
Wat för een Leben blots un wenn ik dat hüt mit mi vergliken do: wat hebb ik dat good.